Rodzaj informacji, stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa i skutki ich ujawnienia.
(art. 11 ust. o ochronie konkurencji)
Tajemnica przedsiębiorstwa = nieujawnione do wiadomości publicznej informacje:
- techniczne,
- technologiczne,
- organizacyjne przedsiębiorstwa lub
- inne posiadające wartość gospodarczą,
co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności.
Ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa = czyn nieuczciwej konkurencji
Czynem nieuczciwej konkurencji jest:
- przekazanie,
- ujawnienie,
- wykorzystanie
- nabycie od osoby nieuprawnionej
cudzych informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa, jeżeli zagraża lub narusza interes przedsiębiorcy.
Dot. także b. pracownika przez 3 lata od ustania stos. pracy.
Nie popełnia czynu nieuczciwej konkurencji = kto od nieuprawnionego nabył, w dobrej wierze, na podstawie odpłatnej czynności prawnej, informacje stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa. Sąd może zobowiązać nabywcę do zapłaty stosownego wynagrodzenia za korzystanie z nich, nie dłużej jednak niż do ustania stanu tajemnicy.
Odp. cywilnoprawna:
Przedsiębiorca, którego interes został zagrożony lub narażony, może żądać:
- zaniechania niedozwolonych działań;
- usunięcia skutków niedozwolonych działań;
- złożenia jednokrotnego lub wielokrotnego oświadczenia odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie;
- naprawienia szkody na zas. ogólnych;
- wydania bezpodstawnie uzyskanych korzyści, na zas. ogólnych;
- zasądzenia odpowiedniej sumy pieniężnej na określony cel społeczny zw. z wspieraniem kultury polskiej lub ochroną dziedzictwa narodowego - jeżeli czyn nieuczciwej konkurencji był zawiniony.
Odp. karna:
Art. 23. 1. Kto, wbrew ciążącemu obowiązkowi w stosunku do przedsiębiorcy, ujawnia innej osobie lub wykorzystuje we własnej działalności gospodarczej informację stanowiącą tajemnicę przedsiębiorstwa, jeżeli wyrządza to poważną szkodę przedsiębiorcy,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
2. Tej samej karze podlega, kto, uzyskawszy bezprawnie informację stanowiącą tajemnicę przedsiębiorstwa, ujawnia ją innej osobie lub wykorzystuje we własnej działalności gospodarczej.
Pojęcie czynu nieuczciwej konkurencji (definicja, najczęściej spotykane czyny nieuczciwej konkur.)
Czynem nieuczciwej konkurencji jest działanie sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami, jeżeli zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta (art. 3 ust.1).
USTAWA z dnia 16 kwietnia 1993 r.o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.
Czyny nieuczciwej konkurencji:
- wprowadzające w błąd oznaczenie przedsiębiorstwa,
- fałszywe lub oszukańcze oznaczenie pochodzenia geograficznego towarów albo usług,
- wprowadzające w błąd oznaczenie towarów lub usług,
- naruszenie tajemnicy przedsiębiorstwa,
- nakłanianie do rozwiązania lub niewykonania umowy,
- naśladownictwo produktów,
- pomawianie lub nieuczciwe zachwalanie,
- utrudnianie dostępu do rynku,
- przekupstwo osoby pełniącej funkcję publiczną,
- nieuczciwa lub zakazana reklama,
- organizowanie systemu sprzedaży lawinowej
- prowadzenie lub organizowanie działalności w systemie konsorcyjnym.
Aby doszło do popełnienia czynu nieuczciwej konkurencji, niezbędne jest kumulatywne spełnienie następujących przesłanek: po pierwsze, działanie poddane ocenie musi zostać podjęte w toku działalności gospodarczej; po drugie, czyn ten musi być sprzeczny z prawem lub dobrymi obyczajami i po trzecie, działanie to musi zagrażać lub naruszać interes innego przedsiębiorcy lub klienta.
Czyny nieuczciwej konkurencji stanowią czyny niedozwolone (delikty) w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego. W zakresie unormowanym w ustawie, jej przepisy stanowią lex specialis w stosunku do art. 415 i n. kc. Jeżeli brak zatem podstaw do zastosowania przepisów ustawy (np. gdy czyn sprawcy godzący w interesy przedsiębiorcy nastąpi poza obrotem gospodarczym bądź też gdy chodzi o roszczenia konsumentów), wówczas podstawę wystąpienia z roszczeniem będą stanowiły przepisy kodeksu cywilnego (ewent. innych ustaw).
Krótko o przesłankach:
kto może popełnić czyn nieuczciwej konkurencji:
co do zasady - przedsiębiorca (przesądza o tym wykładnia gramatyczna art. 3, skoro chodzi o wkroczenie w sferę interesów "innego przedsiębiorcy" to czynu może dopuścić się tylko podmiot będący przedsiębiorcą), jednakże w wyjątkowych przypadkach przewidzianych w ustawie może to być również inny podmiot (np. pracownik, vide art. 11,12 i 14 ustawy)
Przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba (fizyczna, prawna, jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej), która prowadząc, chociażby ubocznie, działalność zarobkową lub zawodową, uczestniczy w działalności gospodarczej.
sprzeczność z prawem – nie każde naruszenie określonej normy prawnej będzie równocześnie stanowić czyn nieuczciwej konkurencji, a tylko takie, które podjęte zostało w ramach działalności gospodarczej i którego skutkiem będzie naruszenie lub zagrożenie interesu innego przedsiębiorcy lub klienta (i to interesu o charakterze gospodarczym).
Przykład: przekroczenie pewnych norm porządkowych, jak np. obowiązek zgłoszenia do ewidencji działalności gospodarczej nie będzie naruszało klauzuli generalnej, jednakże niepłacenie ceł czy podatków, umożliwiające przedsiębiorcy ustalenie niższej ceny – pozwoli już oprzeć zarzut na art. 3 ustawy.
W konkretnej sytuacji powinno się zatem poszukiwać związku pomiędzy naruszeniem normy prawnej, a stosunkami rynkowymi powstałymi w wyniku podjęcia określonych działań, z punktu widzenia reguł, jakie powinny towarzyszyć uczciwej walce konkurencyjnej.
dobre obyczaje – normy moralne i zwyczajowe stosowane w działalności gospodarczej (def. za prof. M. Kępińskim), pojęcie nieostre, o charakterze ocennym. Dotyczy w zasadzie kwestii wartości, jakimi ma się kierować sędzia oceniając określone działania przedsiębiorcy z punktu widzenia reguł uczciwej konkurencji. Warto podkreślić, że nie chodzi tu o przestrzeganie dobrych obyczajów w ogóle, lecz o zachowanie przedsiębiorców w działalności gospodarczej, zorientowane na rzetelne i niezafałszowane współzawodnictwo jakością, ceną i innymi pożądanymi przez klientów cechami oferowanych towarów i usług.
Nienazwanym, aczkolwiek bardzo popularnym czynem nieuczciwej konkurencji jest wykorzystywanie cudzej renomy (zwane też pasożytnictwem). Jest to czyn, wskutek którego przedsiębiorca uzyskuje korzystną sytuację na rynku bez mozolnego budowania własnej reputacji i bez ponoszenia nakładów. W ten sposób uzyskuje nieuzasadnioną przewagę nad konkurentami, a jednocześnie powoduje erozję renomy oryginalnej.
Przykłady: (1) wykorzystanie w reklamie whisky fotografii samochodu marki Rolls-Roys – producent whisky korzystał w ten sposób z renomy, jaką cieszy się wskazana marka samochodu, (2) posługiwanie się przez producenta wody mineralnej Perrier sloganem "szampan wśród wód mineralnych" – producent wody czerpał w ten sposób korzyści z reputacji win musujących produkowanych w Szampanii.
Nie jest przy tym w danej sprawie konieczne, by powodowie (głównie producenci renomowanych marek) ponieśli bezpośrednio jakąkolwiek majątkową czy niemajątkową stratę – wystarczający bowiem do kwalifikowania jako czyn nieuczciwej konkurencji byłby sam fakt korzystania z cudzej renomy.
Linki sponsorowane
KANCELARIA PRAWNA tel. (061) 86-888-48 |
Katalog stron INPLUS
